حضرت علیاکبر(ع) ؛ سمبل ادب در کربلا / آیا حضرت علیاکبر(ع) همسر و فرزند داشتند؟
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۴۸۲۷۷
به گزارش خبرگزاری برنا؛ میان سجایا و فضایل اخلاقی و معنوی که در شخصیت حضرت علیاکبر علیهالسلام وجود داشته، ادب و خردورزی از شاخصههای اصلی شخصیت ایشان بوده است، بهقدری که در تاریخ بارها بر این صفت ایشان تأکید شده است که بهخصوص در برابر پدر بزرگوارشان، حضرت سیدالشهدا علیهالسلام، با متانت و ادب رفتار کردهاند، تا جایی که امام حسین علیهالسلام بهترین خیر را برای ایشان خواسته فرمودند: «خدا به تو پاداش خیر بدهد، بهترین پاداشی که به فرزندی درباره پدرش داده میشود».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما مگر حضرت علیاکبر علیهالسلام که در جوانی به شهادت رسیدند، چه شاخصه و خصلتی داشتند که امام حسین علیهالسلام این طور برای ایشان دعا میکند؟ چرا آن حضرت را با ادب و کمالات اخلاقی معرفی کردهاند؟ آیا آن حضرت در زمان شهادت خود دارای همسر و فرزندانی بوده است؟
خبرگزاری تسنیم در گفتوگویی که با حجتالاسلام مسعود عباسپور، استاد حوزه و دانشگاه و پژوهشگر دینی، انجام داده است به جستوجوی پاسخ این گونه پرسشها پرداخته تا بخشهای کمتر عنوانشده از تاریخ زندگی پسر جوان و برومند امام حسین علیهالسلام بازگو شود و سبک زندگی و منش و روش آن حضرت الگویی برای مردم و بهخصوص جوانان مؤمن و انقلابی باشد.
آن طور که این کارشناس دینی عنوان میکند، در مورد سن حضرت علیاکبر علیهالسلام در زمان شهادت، چند روایت عنوان شده است، درواقع تاریخنویسان در این مورد اختلافاتی دارند. آنطور که در کتاب «اعلام الوری» نوشته شده، عدهای گفتهاند آن حضرت در زمان شهادت ۱۸ ساله بودند و گروهی هم نقل کردهاند که ۱۹ سال داشتند، حتی عدهای نوشتهاند در زمان شهادت ۲۵ ساله بودند و حتی همسر و فرزند هم داشتند، هرچند که در جلد ۴۵ کتاب «بحارالانوار» نوشته شده که ایشان در زمان شهادت فرزندی نداشتند.
در فرهنگ عاشورا، حضرت علیاکبر علیهالسلام را بهعنوان سمبل ادب میشناسیم.
طبق آموزههای دینی ما و آنچه از دستورات و فرهنگ اسلامی و انسانی برمیآید، آن است که انسانهای خردمند افرادی باادب هستند، چراکه خرد نتایج و آثاری دارد که یکی از مهمترین جلوههای آن را باید در رفتار مؤدبانه جستوجو کرد.
همان طور که در پرسش اشاره کردید، حضرت علیاکبر علیهالسلام را بهعنوان سمبل و نماد ادب در برابر پدر میشناسیم، همان گونه که حضرت اسماعیل علیهالسلام در برابر پدر بزرگوارش، حضرت ابراهیم علیهالسلام، چنین رفتار مؤدبانه و احترامآمیزی را داشته که قرآن کریم از آن یاد فرموده است.
وقتی فرهنگنامه عاشورا را مرور میکنیم و به مقام حضرت علیاکبر علیهالسلام میرسیم، هیچ نکتهای از فضایل و برتریهای آن حضرت بهقدر ادب ایشان بهخصوص در برابر امام حسین علیهالسلام جلوهگری نمیکند، گویی آن حضرت ادب خود را در جایجای سفر کربلا بهنمایش گذاشته که تاریخنویسان این اندازه بر وجود چنین خصلتی در آن وجود بزرگوار تأکید کردهاند.
این ادب در وجود مبارک حضرت علیاکبر علیهالسلام چیزی نیست جز آنکه حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیهالسلام فرمودهاند: «ادب در انسان مانند درختی است که شالودهاش، خرد است.»، به این معنا که اگر کسی خود را تعبیر و تشبیه به درختی کند که اجزای شناختنی دارد که یکی از آنها ریشههای استوار است در این میان درختی استوارتر و محکمتر خواهد ایستاد که ریشههای محکمتری داشته باشد. حضرت علیاکبر علیهالسلام نیز که از شجره طیبه بوده و ریشههای استوار و محکم دارد، اصل او بر عقل و خرد نهاده شده است.
بنابراین اگر میخواهیم ادب خود را بشناسیم و جایگاه خود را در عالم هستی بهدست آوریم، باید به نقطه ادب برسیم، آن ادبی که امام حسین علیهالسلام در صحنه عاشورا تماشا کرد و مورد قبول و رضایت خدای متعال قرار گرفت، همان است که در رفتار و گفتار و منش حضرت علیاکبر علیهالسلام تجسم پیدا کرده و به عینیت رسیده بود.
تفاوت مراعاتکردن و ادب
آیا این ادب، همانی است که ما در معاشرتهای روزمره از آن برخورداریم؟ درواقع میخواهیم بدانیم رعایت قوانین و مقررات در هر مکان، که از آن به مراعات کردن تعبیر میکنیم، همان ادبی است که در وجود حضرت علیاکبر علیهالسلام مشاهده شد و امام حسین علیهالسلام به آن مباهات میکردند؟
درست است که مراعات کردن در معاشرتهای روزمره و رعایت قوانین، بخشی از فرهنگ درست زندگی است، اما نباید آن را با ادبی که در وجود حضرت علیاکبر علیهالسلام مشاهده شد یکسان دانست. منظور از ادب آن حضرت، آن است که ایشان در کل عالم هستی ادب داشتهاند و نه در مورد قانون و مقررات خاص و مکان ویژهای، مراعات کردهاند. مراعات کردن جزئی در برابر ادب است، چون بسیار اتفاق میافتد که مراعات کردن موجب عجب و غرور میشود، در حالی که ادب داشتن نمیتواند و نباید زمینه غرور و خودخواهی شود. نمونه کامل ادب، همان است که حضرت اسماعیل علیهالسلام در برابر حضرت ابراهیم علیهالسلام داشته و حضرت علیاکبر علیهالسلام در برابر حضرت سیدالشهدا علیهالسلام بهجا آورده است.
از چهجهت حضرت علیاکبر علیهالسلام را به حضرت اسماعیل علیهالسلام تشبیه کردهاند؟
یکی از شباهتهای مهم این دو شخصیت بزرگوار، ادب آنها است که بهخصوص در برابر پدر خود آن را بهجا آوردهاند. در قرآن کریم درباره حضرت اسماعیل علیهالسلام میخوانیم: «فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْی قَالَ یا بُنَی إِنِّی أَرَى فِی الْمَنَامِ أَنِّی أَذْبَحُک فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ یا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِی إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ؛ هنگامى که (حضرت ابراهیم) با او به مقام سعى و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح مىکنم، نظر تو چیست؟» گفت: «پدرم! هرچه دستور دارى اجرا کن، بهخواست خدا مرا از صابران خواهى یافت.»، این آیه نشاندهنده مقام ادب حضرت اسماعیل علیهالسلام و تبعیت او از نبی و پدر است که درس بزرگی برای جوانهای ما محسوب میشود.
از سوی دیگر در ماجرای کربلا میخوانیم که در نزدیکی کربلا، امام حسین علیهالسلام آیه استرجاع را تلاوت کردند و فرمودند: «انا لله و انا الیه راجعون» و بعد فرمودند: «الحمد لله رب العالمین»، این عبارت را دو یا سه بار تکرار کردند. در همین زمان حضرت علیاکبر علیهالسلام به کنار پدر بزرگوار خود آمده دلیل خواندن این آیه را پرسیدند. امام حسین علیهالسلام فرمودند: «پسرم! در خواب دیدم که مردی سوار بر اسب در مقابلم آمد و گفت: "این مردم شبانگاه در حرکت هستند، در حالی که مرگ نیز بهاستقبال آنها میآید."، فهمیدم که این خبر مرگ ما است که به ما گوشزد شده است». حضرت علیاکبر علیهالسلام در همین زمان یکی از جلوههای ادب خود را نشان داده و مانند حضرت اسماعیل که مطیع امر خدا و گوش به فرمان امام و پدر خود بوده، رفتار میکند و میپرسد: «ای پدر! آیا ما بر حق نیستیم؟!»، امام حسین علیهالسلام فرمودند: «بله. ما بر حق هستیم.»، حضرت علیاکبر علیهالسلام به پدر خود عرض میکند: «در این صورت ترسی نداریم که بر حق بمیریم.»، در همین زمان بود که حضرت سیدالشهدا علیهالسلام دعای خیری در حق فرزند خود کرده و میفرماید: «خدا به تو پاداش خیر بدهد، بهترین پاداشی که به فرزندی درباره پدرش داده میشود».
در مورد خانواده مادری حضرت علیاکبر علیهالسلام کمتر مطلبی گفته شده است، بیشتر عنوان شده که نام مادر آن حضرت «لیلا» بوده است. مادر ایشان از چه خانواده و خاندانی بودند که لیاقت داشتن فرزندی مانند حضرت علیاکبر علیهالسلام را داشتند؟
نام مادر حضرت علیاکبر علیهالسلام «لیلا» بود. او دختر ابیمرةبن عروةبن مسعود ثقفی است، درواقع عروةبن مسعود ثقفی که یکی از سادات و بزرگان در اسلام بوده، پدربزرگ مادری حضرت علیاکبر علیهالسلام بود.
مگر پدربزرگ مادری حضرت علیاکبر علیهالسلام چه شخصیتی داشت که بهعنوان یکی از بزرگان در صدر اسلام شناخته میشود؟
ابومسعود، پدربزرگ مادری حضرت علیاکبر علیهالسلام، که در طائف زندگی میکرد مردی خردمند و دانا بود. او همان کسی بود که در روز حدیبیه، بهعنوان نماینده مردم قریش انتخاب شد و در حالی که هنوز مسلمان نشده بود، با پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله پیمان صلح بست.
او در سال نهم هجری، زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله از طائف برگشتند، مسلمان شد و از آن حضرت اجازه گرفت تا بهسراغ خانواده و خاندان خودش برود و آنها را به اسلام دعوت کند. پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله که نگران امنیت و سلامتی ابومسعود بودند، در جواب به او فرموده بودند: «بیم دارم که تو را بکشند».
وقتی از نبی مکرم اسلام اجازه گرفت و به طائف پیش خانواده و خویشاوندانش برگشت، آنها را به اسلام دعوت و نصیحتشان کرد. اما آنها به او تندی کردند و آزارش دادند. تا وقتی که ابومسعود در اتاق خانه خودش ایستاد و با صدای بلند اذان گفت و تشهد را اقامه کرد، در همین موقع مردی به او تیراندازی کرد و او را به شهادت رساند. وقتی خبر کشته شدن ابومسعود را به پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله دادند، آن حضرت فرمودند: «مثل عروه مانند مرد صالحی است که در سوره یاسین به او اشاره شده است که مردم را بهسوی خدا دعوت کرد و آنها او را کشتند».
پرسش دیگری که در مورد حضرت علیاکبر علیهالسلام مطرح میشود، آن است که؛ آن حضرت در روز عاشورای سال ۶۱ هجری، یعنی در زمان شهادت چند سال داشتند؟ و آیا در آن زمان همسر و فرزندی داشتند؟
در مورد سن حضرت علیاکبر علیهالسلام در زمان شهادت، چند روایت عنوان شده است، درواقع تاریخنویسان در این مورد اختلافاتی دارند. آنطور که در کتاب «اعلام الوری» نوشته شده، عدهای گفتهاند آن حضرت در زمان شهادت ۱۸ ساله بودند و گروهی هم نقل کردهاند که ۱۹ سال داشتند. حتی عدهای نوشتهاند در زمان شهادت ۲۵ ساله بودند و حتی همسر و فرزند هم داشتند، هرچند که در جلد ۴۵ کتاب «بحارالانوار» نوشته شده که ایشان در زمان شهادت فرزندی نداشتند.
بهعنوان مثال در «کامل الزیارات» ابنقولویه، زیارتی روایت شده که در متن آن بهطور روشن و واضح حضرت علیاکبر علیه السلام را صاحب زن و فرزند میداند. در بخشی از این زیارت که آن را امام معصوم علیه السلام نقل کرده، میخوانیم: «صلی الله علیک و علی عترتک و اهلبیتک؛ سلام خدا بر تو و عترت و اهلبیت تو باد.»، در بخش دیگری هم میخوانیم: «صلی الله علیک یا اباالحسن» طبق این روایت، حضرت علیاکبر علیه السلام در زمان شهادت خود، زن و فرزند داشته و کنیه ایشان ابوالحسن بوده که نشان میدهد احتمالاً نام فرزند ایشان حسن بوده است.
در کتاب «کافی» هم روایتی در این باره نوشته شده که تصریح میکند حضرت علیاکبر علیهالسلام در کربلا دارای همسر بوده است. همین روایت را شیخ کلینی در کتاب «النکاح» و باب «الرجل یتزوج ام ولد ابیه» نوشته است.
در «مقاتل الطالبیین» نوشته ابوالفرج اصفهانی هم میخوانیم که او درباره حضرت علیاکبر علیهالسلام نوشته است که آن حضرت در دوران زندگی جدش، حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام، به دنیا آمد. طبق این روایت ایشان در عاشورای سال ۶۱ هجری حدود ۲۵ساله بودند و همسر و فرزند هم داشتند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: پدر رعایت قوانین و مقررات زیبایی قانون کربلا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۴۸۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مشهد در سوگ ششمین ولی مسلمین/عطر شهادت در اجتماع صادقیون پیچید
خبرگزاری مهر گروه استانها: در روزی که بارش رحمت الهی آب و هوای متفاوتی را میهمان شهر مقدس مشهد کرده بود، محبان و ارادتمندان به خاندان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) خود را به میدان شهدا این شهر رسانده بودند تا در اجتماع بزرگ صادقیون شرکت کنند.
دلدادگان و ارادتمندانی که حتی باران هم نتوانست جلوی حضور آنها را بگیرد و از نقاط مختلف خود را به میدان شهدا رسانده بودند تا با حضور در اجتماع بزرگ صادقیون و عزاداری گوشهای از عشق و ارادتشان به رئیس مذهب شیعه و جد بزرگوار حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام را به نمایش بگذارند.
حضور تمام اقشار در اجتماع صادقیون
زن و مرد، پیر و جوان، کوچک و بزرگ و در یک کلام همه شیعیان و محبان اهل بیت (ع) در حالی که لباس مشکی به تن داشتند در سوگ صادق آل محمد (ع) اشک ماتم ریختند.
عزاداران ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت در حالی که پیکر پاک و مطهر شهید مجید شخصی از شهدای دوران دفاع مقدس که پس از ۴۲ سال چشم انتظاری به آغوش خانواده بازگشته است را بر دستان خود تشییع میکردند، سر و سینه زنان خود را به حرم مطهر رضوی رساندند و با سینهزنی و مرثیهخوانی به امام رئوف عرض تسلیت داشتند.
هادوی یکی از جوانان حاضر در این اجتماع در گفت وگو با خبرنگار مهر گفت: بسیاری از احادیث و روایاتی که امروز به دست ما رسیده است نتیجه تلاشهای امام صادق (ع) است و امیدواریم روزی برسد که بتوانیم با حضور باشکوه شیعیان در بقیع عزاداری کنیم و قدری از غربت این روزهای آن فضا بکاهیم.
اکبری هم که یکی از زائران بارگاه مطهر رضوی بود در گفتوگو با خبرنگار مهر گفت: این دو سه روز تعطیلات فرصت مناسبی فراهم کرد تا بتوانیم امسال در محضر امام مهربانیها در سوگ صادق آل محمد (ص) عزاداری و سوگواری کنیم.
رضائیان هم یکی از خواهران عزادار حاضر در اجتماع صادقیون بود که در گفت وگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: اینکه با حضور در این مراسم بتوانیم سیاهی لشکر مجلس عزای اهل بیت علیهالسلام باشیم کمترین کاری است که از دست ما بر میآید.
زائران و مجاوران در اجتماع بزرگ صادقیون
زائران، مجاوران و اقامه کنندگان اجتماع صادقیون مشهد پس از عزاداری از میدان شهدا تا حرم مطهر رضوی در رواق امام خمینی (ره) این حرم مطهر حاضر شدند و همراه با مرثیهسرایی مداحان اهل بیت عصمت و طهارت به سینهزنی و عزاداری پرداختند.
امام جمعه مشهد و نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی هم در جمع این عزاداران اظهار کرد: ارزشمندترین سوگواره امام صادق (ع)، همین محفل و مجلسی است که شما در آن هستید. همین که روی فرش علیابن موسیالرضا (ع)، برق اشک خود را به ساحت قدسی نوه مکرم آن ولی خدا نشان میدهید تا عزادار امامی باشید که حرم ندارد و امروز بهجز تعداد مختصری از شیعیان، هیچکس در جوار مرقد مطهرش اقامه عزا نمیکند.
لزوم شناخت دلایل مظلومیت امام صادق (ع)
آیتالله سید احمد علمالهدی با تأکید بر ضرورت شناخت دلایل مظلومیت امام صادق (ع) خاطرنشان کرد: شهرت اصلی امام صادق (ع) در میان ائمه اطهار (ع) به علم، دانش و تربیت اصحاب و شاگردان است اما آنچه باید در روز شهادت ایشان بیش از پیش موردتوجه قرار بگیرد، مظلومیت این امام همام و فلسفه مظلومیت ایشان است. باید بدانیم دلیل مظلومیت امام صادق (ع) چه بود و اساساً چرا حضرت تا این اندازه با برخورد قهری، سلبی و جنایتکارانه حاکمیت وقت روبرو میشد.
وی ادامه داد: از وجود اقدس امام صادق (ع) نقل شده که فرمود «مَن لَم یَعرِف سو ما اتی عَلَینا مَن ظَلَمنا وَ ذهاب حَقنا وَ ما رَکبنا بِه فَهُوَ شَریک مَن اَتی اِلَینا فیما وَ لینابه» یعنی هرکس برای درک ظلمی که بر ما رفت، تلاش نکند و بر آن نکوشد، شریک همان ظالمی است که در مقابل ما عمل کرده است. این حدیث راوی اهمیت این شناخت است.
امام صادق (ع) حجت را برای یک سبک زندگی سالم بر ما تمام کرده است
عبدالله ابراهیمی، کارشناس مذهبی در گفتوگو با خبرنگار مهر از امام صادق علیه السلام به عنوان دریای عظیم معارف الهی یاد کرد و افزود: این امام همام بواسطه احادیث فراوانی که از آن حضرت نقل شده و به ابعاد و مسائل مختلف زندگی انسان پرداخته است حجت را برای یک سبک زندگی سالم بر ما تمام کرده است.
کارشناس مذهبی افزود: با داشتن امامی چون حضرت جعفر صادق علیه السلام میتوان به بهترین درجه از زندگی معنوی رسید و آرامش و آسایش را کسب کرد.
وی ادامه داد: با نظر به فرمایشات امام صادق علیه السلام میفهمیم که ایشان برای همه زمانها درس تربیتی داشته و به زمان امام عصر (عج) هم اشاره دارند که چگونه زندگی سالمی داشته باشیم و جز یاران آن حضرت باشیم.
ابراهیمی در همین رابطه به حدیثی نورانی از امام صادق (ع) اشاره کرد که میفرمایند: «هرکس دوست دارد که از اصحاب قائم باشد باید که منتظر باشد و ورع را پیشه سازد و به محاسن اخلاق عمل کند در حالی که منتظر است، پس اگر او از دنیا رفت و قآئم علیهالسلام بعد از او قیام کرد، برایش همان اجری هست که برای کسی که (قیام) او را درک کرده هست.»
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه امروز بسیاری از گرفتاریهای معنوی و مادی ما به خاطر عدم پیروی درست از آن حضرت است، گفت: بهترین راه درمان این آسیب احیای مجالس و یاد آن حضرت در طول زندگی و یادآوری فرمایشات و سیره عملی و علمی آن حضرت است.
ابراهیمی خاطرنشان کرد: برای این امر مهم است که امام رضا علیه السلام میفرمایند: رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحْیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا خداوند رحمت کند کسی که امر ما را احیا نماید. علوم ما را بیاموزد و به مردم یاد دهد اگر مردم زیباییهای کلام ما را بدانند یقیناً پیروی میکنند.
وی با تاکید بر اینکه با نگاه به این فرمایش امام رضا علیه السلام وظیفه ما در قبال گنجینه معارف امام صادق علیه السلام مشخص میشود، افزود: امروز شیعه باید به امام صادق علیه السلام ببالد که آن حضرت در آن عصر در موضوع بیش از ۱۵ رشته برای شاگردانشان تدریس میفرمودند که نشان از احاطه این بزرگوار بر تمام علومی است که سعادت دنیا و آخرت انسان را تأمین میکند.
حضرت امام صادق (علیه السلام) که در بیست و پنجم شوال سال ۱۴۸ ه ق از دنیا رحلت فرمود، و در قبرستان بقیع در کنار پدر و جد و عموی خود امام مجتبی (علیه السلام) به خاک سپرده شد در پاسخ به شخصی که از ایشان درخواست وصیتی کرد فرمودند: «تو را به تقوای الهی و پرهیز کاری، و عبادت، و سجده طولانی، و ادای امانت، و راست گویی، و خوش همسایگی وصیت میکنم، زیرا سرلوحه برنامه پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) همین بوده است، و بعد فرمود: در بین فامیل صله رحم به جا آورید، مریضها را عیادت کنید، در تشییع جنازههای مؤمنین شرکت کنید، برای ما زینت باشید و باعث سرشکستگی ما نشوید.»
از همسر امام صادق (ع) هم نقل شده است که وقتی ایشان در بستر شهادت بودند فرمودند: «تا همه فرزندان و خویشان و نزدیکان امام جمع شوند. امام بیحال بودند و در همان حال چشمان خود را باز کرده و فرمود: شفاعت ما شامل کسی که نماز را سبک بشمارد، نمیرسد.».
همان طوری که در این وصیت پایانی امام صادق (ع) میبینیم ایشان نفرمودند کسی که نماز نمیخواند بلکه فرمودند کسی که نماز را سبک شمارد که امیدواریم این وصیت ایشان را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم.
کد خبر 6096440